– Θέλουμε μια εικόνα της κατάστασης που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πολλά λέγονται. Λέγεται ότι πρόκειται για ένα διαλυμένο τοπίο, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα το οποίο στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και άλλα τέτοια. Ποια είναι η πραγματικότητα;
Eπιτρέψτε μου να κάνω ένα σχόλιο. Το αποτέλεσμα των εκλογών πολλοί και στο πολιτικό σύστημα αλλά και πολύς κόσμος ίσως δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήταν αυτό. Όμως φαίνεται, και τουλάχιστον πολλοί από μας
είχαμε αυτή την εικόνα ότι η διάθεση της κοινωνίας, η πλειοψηφία του λαού μας θεωρεί το κόμμα που θα προχωρήσει την διακυβέρνηση του τόπου, με έναν τρόπο ώστε να υπάρξει ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας. Δεν ήθελαν με τίποτα να επανέρθει το παλιό, όπως εμείς το ονομάσαμε. Το παλιό δεν είναι όμως σε πρόσωπα, είναι και σε πολιτικές οι οποίες έχουν να κάνουν όχι μόνο για τα ζητήματα της συμφωνίας, αλλά έχουν να κάνουν και μέσα στο ίδιο το κράτος. Άρα λοιπόν αυτό επιβεβαιώνεται πια στα πολιτικά πράγματα της χώρας και νομίζω ότι αυτό ήταν το στοιχείο το οποίο οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα και διαψεύδει όσους προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το μεγάλο ΟΧΙ και να το οικειοποιηθούν.
– Και όσοι το επιχείρησαν νομίζω ότι απέτυχαν…
Νομίζω ότι έχετε απόλυτα δίκιο σ΄αυτό. Και φαίνεται γιατί ο ελληνικός λαός κι αυτοί που στήριξαν την απόφαση τότε να πάμε σε δημοψήφισμα, και ήταν μια απόφαση για μας καταλύτης για τις επόμενες εξελίξεις, με την έννοια ότι αυτό που δεν είχε κάνει ούτε ο Γ. Παπανδρέου, ούτε ο Αντ. Σαμαράς τα προηγούμενα χρόνια, εμείς το κάναμε και ήρθαμε σε σύγκρουση με το Διευθυντήριο της Ευρώπης. Το κάναμε και αποδείξαμε ότι έχουμε την παρουσία, τη δύναμη και την βοήθεια όλου του ελληνικού λαού σ΄ αυτή την δύσκολη προσπάθεια την οποία κάνουμε. Αυτό εμείς έτσι το ερμηνεύσαμε και δεν το οικειοποιηθήκαμε. Με αυτή την ερμηνεία λοιπόν, χωρίς οικειοποίηση, προχωρήσαμε και στις εκλογές.
Οι εκλογές ήταν αναγκαίο και πολιτικά έντιμο να γίνουν. Όπως πολιτευτήκαμε το προηγούμενο διάστημα με ειλικρίνεια προς τον ελληνικό λαό για το τι συνέβαινε, η επιλογή των εκλογών έδινε την δυνατότητα στο λαό να πει την γνώμη του και να επιβεβαιώσει ή να μην επιβεβαιώσει αυτή την προσπάθεια την οποία έκανε η ελληνική κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα.
Βεβαίως επιβεβαιωθήκαμε γι αυτή την επιλογή. Από δω και πέρα είναι τα δύσκολα και αυτό έχει να κάνει και με την κυβέρνηση, έχει να κάνει και με το κόμμα. Δύσκολα θα έλεγα γιατί έχουμε μια επτάμηνη εμπειρία της κυβέρνησης μέχρι σήμερα και αυτή η επτάμηνη διακυβέρνηση βάζει και τα διλήμματα και τα ερωτήματα στα οποία πρέπει εμείς να απαντήσουμε στο επόμενο διάστημα.
Νομίζω ότι αυτό που πρέπει πρώτον να κυριαρχήσει και στην κυβέρνηση αλλά και στο κόμμα είναι ότι πρέπει να σεβαστούμε το αποτέλεσμα, την υπάρχουσα κατάσταση όπως διαμορφώθηκε από το αποτέλεσμα, το οποίο όμως λέει τι; Ποιο ήταν το μήνυμα των εκλογών για μας. Ότι χρειάζεται ριζική και δημοκρατική αναδιάρθρωση για ό,τι έχει να κάνει με το κράτος. Πρέπει να υπάρξει μια ταξική μεροληψία απέναντι σ΄ εκείνα τα κοινωνικά στρώματα τα οποία έχουν υποστεί όλη αυτή την περίοδο τα δεινά της κρίση, την εξαθλίωση και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την παραπέρα ανάπτυξη και μάλιστα, με επενδύσεις και την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, άρα και της ίδιας της κοινωνίας.
– Είχαμε δει το προηγούμενο διάστημα, κυρίως από το 2012 μέχρι το 2015 όταν ο και ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, ότι υπήρξε ένα κύμα εισδοχής. Μετά υπήρξαν, ειδικά στο τελευταίο επτάμηνο, αρκετές ανακατατάξεις. Τώρα υπάρχει κάποια κίνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή έχουν αλλάξει και οι τρόποι πολιτικοποίησης του κόσμου;
Να μην αφήσω μια απάντηση που πρέπει να δώσω σε προηγούμενο ερώτημά σας. Πώς λειτούργησε το κόμμα την προηγούμενη περίοδο και αφορά την φράση «εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ» που χρησιμοποιούσαν πάρα πολλοί. Ήταν πολύ μικρό το ποσοστό των μελών του κόμματος το οποίο είτε άλλαξε πολιτικό προσανατολισμό, που ήταν κρίσιμο αυτό, είτε αποστασιοποιήθηκε. Αυτό είναι περίπου το 13%, ενώ, χρησιμοποιήθηκε με επικοινωνιακό τρόπο πολλές φορές το θέμα των οργάνων ή των στελεχών, που πράγματι, εκεί ήταν μεγαλύτερο Αυτό δείχνει και την αναντιστοιχία που υπήρχε μεταξύ της διάθεσης των μελών του κόμματος και των στελεχών σε επίπεδο οργάνων.
Έχετε δίκιο σ΄ αυτό που λέτε για τα κόμματα εξουσίας και πώς πρέπει να λειτουργήσουν και τι κινδύνους έχουν. Νομίζω πως από την προηγούμενη εμπειρία, ότι, το κόμμα δεν πρέπει να λειτουργήσει ούτε ως υποδοχέας ανθρώπων που ενδεχομένως να έρχονται με έναν διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό, αλλά ούτε και να «κλείσει» το κόμμα, απ την στιγμή που είναι ένα κόμμα με ευρύτητα αποδοχής από την κοινωνία.
Άρα λοιπόν νομίζω ότι μπορούμε να προσδιορίσουμε δύο βασικούς πυλώνες που έχουν να κάνουν με ένα κόμμα της αριστεράς που κυβερνάει. Είναι η κυβέρνηση και το ίδιο το κόμμα. Αν οι δύο αυτοί πυλώνες της αριστερής διακυβέρνησης χάσουν την προνομιακή σχέση με την κοινωνία, τότε το κόμμα, αντί για αυθεντικός εκφραστής των κοινωνικών αναγκών προς την κυβέρνηση, θα μετατραπεί σε ενδιάμεσο σταθμό έκφρασης όχι συλλογικών αναγκών, αλλά ατομικών. Άρα αυτό λοιπόν πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι και μ΄ αυτόν τον τρόπο να πορευθούμε από δω και πέρα.
Το κόμμα θα κάνει πολύ μεγάλο άνοιγμα το επόμενο διάστημα, μετά και τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το άλλο Σαββατοκύριακο, και την εκλογή των οργάνων, γιατί υπάρχουν ελλείψεις που πρέπει να καλύψουμε στην πορεία από δω και πέρα. Ξεκινάει η πορεία προς το συνέδριο το οποίο είναι απαραίτητο να γίνει…
– Πότε θα γίνει περίπου;…
Νομίζω τέλη Γενάρη.. μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη. Είναι ένας χρόνος ο οποίος επαρκεί για να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Κι αυτά είναι τα εξής: Πρώτον να υπάρξει το μεγάλο άνοιγμα του κόμματος με συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό…
– Από τα μηνύματα που παίρνουμε, ο κόσμος, ο απλός ψηφοφόρος, λέει πως πρέπει να ανοίξετε το κόμμα, ώστε να το αισθάνεται δικό του…
Έχουν απόλυτο δίκιο και βεβαίως υπήρχαν την προηγούμενη περίοδο εμπόδια και τα οποία δεν έδιναν αυτή τη δυνατότητα. Άρα, λοιπόν, αυτή θα είναι η μεγάλη προσπάθεια. Θα σας πω κάτι και να το πω δημόσια. Νομίζω ότι δεν είναι αν θα βάλεις χίλιους ανθρώπους, πεντακόσιους ή βάλεις τριάντα. Το ερώτημα είναι κατά πόσο όλα αυτά τα μέλη του κόμματος και όλη αυτή η διάθεση που εκφράστηκε κοινωνικά στο αποτέλεσμα, αποκτούν περιεχόμενο πολιτικοκοινωνικό περιεχόμενο και μπορούν να στηρίξουν αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση.
Άρα αυτό το περιεχόμενο πρέπει να το προσδιορίσουμε. Ποιο είναι αυτό το περιεχόμενο; Θα σας έλεγα ότι έχουμε μαζικούς χώρους πάρα πολλούς. Πχ δεν έχουμε προσεγγίσει, βέβαια, πολιτιστικούς συλλόγους, αθλητικούς συλλόγους. Πολύ μεγάλο πρόβλημα έχουμε και στα εργατικά συνδικάτα που είχαν διαφορετικό προσανατολισμό και δεν ανταποκρίνονταν στις σημερινές κοινωνικές ανάγκες. Άρα εκεί βρίσκεται ο πλούτος των ανθρώπων που μας στήριξαν. Και είναι η νεολαία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως το 40% της νεολαίας μας στήριξε, από αυτό προκύπτει από τα ποιοτικά στοιχεία των αποτελεσμάτων.
– Είχαμε αποχωρήσεις όμως στην οργανωμένη νεολαία…
Βεβαίως, είχαμε αποχωρήσεις και είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Η νεολαία, όμως, έκανε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια. Θα σας έλεγα ότι υπάρχει νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν οι σύντροφοί μας και τα μέλη της νεολαίας αυτά που θα δουλέψουν το επόμενο διάστημα. Αλλά ποιο είναι το θέμα; Αυτό πρέπει να το αντιληφθεί και το κόμμα και η νεολαία. Όταν έχεις ένα ποσοστό της τάξης του 40% νέων ανθρώπων που στήριξε στις τελευταίες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα είναι τι κάνεις ώστε αυτοί οι νέοι άνθρωποι να ενταχθούν και να παλέψουν μαζί σου για μεγάλους μετασχηματισμούς.
– Μια συχνή κατηγορία την οποία καταλόγιζαν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι κατά την προηγούμενη κυβερνητική περίοδο, δεν συνεδρίαζαν τα όργανα. Ότι το κόμμα, δηλαδή, βρισκόταν ως παρατηρητής στις κρίσιμες αποφάσεις. Ότι γενικώς ήταν αυτονομημένη, εντελώς, η κυβέρνηση από το κόμμα. Ισχύει κάτι τέτοιο; Επίσης, θεωρείτε ότι πρέπει να είναι το κόμμα υποστηρικτικό προς την κυβέρνηση ή ελεγκτικό;
Καταρχάς, το θέμα που πρέπει να δούμε είναι αν ισχύουν όλα αυτά και τις συνθήκες στις οποίες λειτουργούσε το κόμμα την προηγούμενη περίοδο.
Επειδή, ήμουν μέλος της Π.Γ., θεωρώ ότι αυτό δεν ισχύει. Υπήρχε πλήρης ενημέρωση στα όργανα του κόμματος για την πορεία της διαπραγμάτευσης.
Αν μπαίνει σαν πρόβλημα, ποιοι καθόριζαν ορισμένα πράγματα, λέω ότι το ίδιο το κόμμα καθόριζε, ουσιαστικά, αυτά τα πράγματα που είχαμε ως πορεία. Γιατί, ήταν μια μη κανονική πορεία, μέσα σε ένα καθημερινό τρέξιμο και καθημερινό αγώνας, βάζοντάς τα με τα συμφέροντα και τα ντόπια, αλλά κυρίως με τα «κοράκια» της Ε.Ε. Αυτό σημαίνει, ότι, έπρεπε να κάνεις μια προσπάθεια να προστατέψεις την ελληνική κοινωνία και την ελληνική οικονομία, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε αυτά που εμείς πιστεύουμε και θέλαμε να γίνουν.
Από την άλλη πλευρά, η δημοκρατία στο κόμμα και η λειτουργία των οργάνων εμένα με βρίσκει όχι απλώς σύμφωνο, αλλά φανατικό υποστηρικτή. Το θέμα είναι το πλαίσιο της λειτουργίας ενός κόμματος. Η δημοκρατία υπάρχει, αλλά δεν πρέπει να ξεφεύγει. Όταν έχεις ένα πολιτικό σχέδιο το οποίο προχωράει, αυτό το σχέδιο πρέπει να υπηρετείται από όλους μας. Όλοι μας είχαμε κατά καιρούς διαφωνίες και προσωπικές απόψεις. Υποστηρίζω φανατικά ότι το πολιτικό σχέδιο πρέπει να το προχωράνε όλοι μαζί, όταν αυτό αποφασίζεται. Η δημοκρατία υπάρχει μέσα στα όργανα.
– Αυτό δεν υπήρχε πριν τη διάσπαση;
Είναι φανερό ότι δεν υπήρχε. Το πολιτικό σχέδιο που είχε το κόμμα και από το Συνέδριό του αλλά και από τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, δεν υπηρετήθηκε από όλους και, βεβαίως, δεν ήταν πρακτική της τελευταίας περιόδου όταν και κάποια από τα Στελέχη και μέλη του κόμματος αποχώρησαν. Ήταν μια μακρά περίοδος που δεν υπηρετείτο πολύ πριν φτάσουμε στη συμφωνία.
– Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι λένε, όμως, ότι ούτε και τώρα αυτό διασφαλίζεται και σε κομματικό αλλά και σε κυβερνητικό επίπεδο. Αναφέρονται, ας πούμε, στους «53» που λένε ότι είναι και η νέα αντιπολίτευση. Κατά πόσο ισχύουν όλα αυτά;
Δεν ισχύει τίποτα από αυτά. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι εφεύραν κάτι άλλο. Ειδικά η Ν.Δ. Παλιότερα μιλούσαν για συνιστώσες που, και «καλά», δημιουργούσαν πρόβλημα. Ας απαντήσουν, λοιπόν, τώρα. Δεν θέλω να επέμβω στα εσωκομματικά της Ν.Δ., αλλά εδώ εμφανίζεται ένα φαινόμενο, όπου αντί για ιδεολογικά ρεύματα, που είναι κάτι το σωστό και στοιχείο δημοκρατικής λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων, στη Ν.Δ. έχουμε προσωπικές συνιστώσες κενές πολιτικού περιεχομένου.
Άρα, δεν ισχύει τίποτα. Θα υπηρετήσουμε όλοι το πολιτικό σχέδιο που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Το Συνέδριο – και αυτό αφορά όλους μας – κατά τη γνώμη μου πρέπει να συζητήσει τρία πολύ βασικά πράγματα. Τη στρατηγική αλλά και το ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο του σχεδίου που πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι τρία πράγματα που είναι καινούργια. Μπορεί, βέβαια, να φαίνονται λογικά για όλα τα κόμματα, αλλά είναι καινούργια. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση της Αριστεράς σε περίοδο, μάλιστα, βαθείας οικονομικής κρίσης και σε ένα Ευρωπαϊκό περιβάλλον που κυριαρχεί ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός.
– Ο πολιτικός προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει ή παραμένει ένα ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό κόμμα;
Βεβαίως. Αριστερό, ριζοσπαστικό και αντιμνημονιακό. Γιατί η μάχη γίνεται για να φύγουμε από τις λογικές του μνημονίου. Και οι λογικές των μνημονίων δεν βοηθούν την ανάπτυξη της χώρας. Χθές το ΔΝΤ, που δεν είναι και κανένας επαναστατικός φορέας βέβαια, είπε πως πρέπει να βρεθεί λύση για το θέμα του χρέους. Αυτό σημαίνει πως αναγνωρίζεται η ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, όπως άλλωστε το έθεσε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, το ιδεολογικό του περιεχόμενο και η τακτική του, θα προσδιοριστούν από το Συνέδριο. Είναι το όραμα, κατά τη γνώμη μου, που πρέπει να εκπέμψουμε. Δύσκολο, αλλά αυτό πρέπει να επιδιώξουμε.
– Όσον αφορά τώρα το ρόλο του κόμματος και η σχέση του με την κυβέρνηση. Ποιος θα πρέπει να είναι τώρα ο ρόλος του κόμματος; Θα συγκρουστεί ποτέ το κόμμα αν χρειαστεί με την κυβέρνηση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα όταν είναι στη κυβέρνηση, δεν μπορεί να αποστεωθεί από τις δικές του λειτουργίες και θα ήταν και λάθος να είναι μόνο υποστηρικτικό ή ο ιμάντας μεταβίβασης των κυβερνητικών επιλογών. Αυτό θα γίνει και σε πολύ μεγάλο βαθμό το κόμμα θα στηρίξει.
Για παράδειγμα, προχθές, επισκεφθήκαμε την πλατεία Βικτωρίας. Κάναμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, γιατί είναι πληγή για τους ανθρώπους αυτό που ζουν αλλά και για τις αξίες της κοινωνίας μας να υπάρχει μια τέτοια κατάσταση. Κάναμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και από το κόμμα να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Και νομίζω ότι η κυβέρνηση λειτούργησε αποτελεσματικά σ΄ αυτή την προσπάθεια.
Μ΄ αυτόν τον τρόπο θα προχωρήσουμε και νομίζω ότι η επόμενη περίοδος και αυτή η σχέση κόμματος-κυβέρνηση θα είναι και ένα από τα ζητήματα με τα οποία θα ασχοληθεί και το συνέδριο του κόμματος.
– Ποιες θεωρείτε ότι πρέπει να είναι οι πρώτες κινήσεις ώστε να μπορέσει να πετύχει το κόμμα αυτό που θέλει; Το άνοιγμα, δηλαδή στην κοινωνία… Και τελικά τι είναι ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί πολλοί επικαλούνται τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι…
Ο όρος Κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως χρησιμοποιείται από πολλούς, νομίζω ότι πρέπει να του δώσουμε ένα πολιτικό περιεχόμενο. Όταν, σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις υπάρχει αυτή η στήριξη, άρα υπάρχει και ένα εύρος μεγάλο της κοινωνίας το οποίο σε στηρίζει και με πολιτικά χαρακτηριστικά μάλιστα, τότε, σημαίνει, πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει, ήδη, τα πολιτικοκοινωνικά χαρακτηριστικά που ορίζουν και τον όρο Κοινωνικός. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο που νομίζω ότι μπορούμε να καθορίσουμε.
Το άνοιγμα του κόμματος πρέπει να γίνει με τον μέγιστο δυνατό τρόπο. Δηλαδή, το πολιτικό και κοινωνικό μέρος του ΣΥΡΙΖΑ που έχει σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά πρέπει να ενεργοποιηθεί. Πρέπει να στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Να γίνει δηλαδή ένα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει, όμως, να προσδιορίσουμε μέσα από τον διάλογο, και με τα ήδη υπάρχοντα μέλη φυσικά, τις συνθήκες αυτές που θα δημιουργήσουν την νέα μεγάλη πλειοψηφική αριστερά ή οποία και θα προχωρήσει τα πράγματα τα επόμενα χρόνια.
– Τι πρέπει να γίνει και ποιες θα είναι οι πρώτες κινήσεις των νέων οργάνων;
Αυτό θα το καθορίσουν τα συλλογικά όργανα του κόμματος άμεσα. Οι Νομαρχιακές Επιτροπές έχουν, εξάλλου, την εμπειρία. Η συζήτηση αυτή, το άνοιγμα, δηλαδή, προς την κοινωνία, θα ξεκινήσει αμέσως μετά την Κεντρική Επιτροπή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει κόσμος που μας στήριξε, που στάθηκε δίπλα μας όλο αυτό το διάστημα και που δεν μας είναι άγνωστος… Θέλουμε να ενεργοποιήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους θέλουμε μόνο ως ψηφοφόρους. Δεν θέλουμε, ως κόμμα, σχέση πελατειακή με αυτούς τους ανθρώπους. Θα ήταν λάθος αυτό γιατί προσβάλλει και τους ίδιους μια τέτοια «σχέση».
– Μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου ακούμε πολλούς να μιλάνε για μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο, να γίνεται μια νέα σοσιαλδημοκρατία. Ο πρωθυπουργός είχε επαφές στις Βρυξέλλες με την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών. Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ με την σειρά του δυσανασχετεί γιατί νιώθει πως χάνει το ζωτικό πολιτικό του χώρο. Γίνεται, τελικά, σοσιαλδημοκρατικός ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ένα κόμμα της Αριστεράς και μάλιστα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με αυτά που κουβαλάει, με την ιστορία του και τις αρχές του, θεωρώ ιστορικά αδύνατο να γίνει κάτι τέτοιο. Από εκεί και πέρα, εμείς εκφράζουμε, αυτή την στιγμή, την προσπάθεια του ελληνικού λαού να ξεφύγει από την κρίση και να δώσουμε, παράλληλα, ένα άλλο μοντέλο λειτουργίας του κράτους. Όλα αυτά είναι στον αντίποδα της σοσιαλδημοκρατίας όπως, βέβαια, αυτή διαμορφώθηκε στην Ελλάδα.
Άρα το ΠΑΣΟΚ ας αποφασίσει πως θέλει από εδώ και πέρα να πολιτευτεί. Τώρα, ως κυβέρνηση, προφανώς και πρέπει να έχεις συμμάχους στην Ευρώπη. Θεωρώ πως αυτά που έγιναν την προηγούμενη περίοδο είναι ιδιαίτερα σημαντικά, ότι υπάρχει, δηλαδή, ένα ρήγμα στο νεοφιλελεύθερο μπλοκ Ευρώπης, χωρίς να λέω, βέβαια, πως έχουν αλλάξει τα πράγματα τελείως. Νομίζω πως το ρήγμα υπάρχει πια και είναι μάλιστα μη αναστρέψιμο.
Άρα, εμείς θέλουμε τις συμμαχίες να δημιουργούνται γι αυτά τα οποία συμφωνούμε, πχ ότι πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές λιτότητας σε όλη την Ευρώπη και φυσικά στην χώρα μας. Αυτή η νέα πραγματικότητα συμβάλει και στις εκλογές που θα γίνουν μέσα στο επόμενο διάστημα και σε άλλες χώρες, ώστε να έχουμε κυβερνήσεις που θα αλλάξουν πολιτικό προσανατολισμό. Αυτό είναι ριζοσπαστικό και Αριστερό.
– Το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ λέει ότι θα σας ενδιέφερε να είσαστε ο επόμενος γραμματέας του κόμματος. Έχει βάση κάτι τέτοιο;
Εγώ αυτό που πιστεύω όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στην Αριστερά, και είμαι στην Αριστερά από το 1974, είναι πως η Αριστερά δεν μου χρωστάει αλλά της χρωστάω. Άρα, από εκεί και πέρα, τα συλλογικά όργανα του κόμματος και με τρόπο σαφώς συλλογικό, θα αποφασίσουν το οτιδήποτε. Με αυτό τον τρόπο όλα αυτά τα χρόνια λειτούργησα στον χώρο της Αριστεράς και έτσι θα συνεχίσω να λειτουργώ.
Πηγή: LEFT.gr
