Το ακόλουθο άρθρο είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Νόαμ Τσόμσκι «Τα ΜΜΕ ως όργανο κοινωνικού ελέγχου και επιβολής»
Νόαμ Τσόμσκι για τα ΜΜΕ
Το αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί κανείς να διδαχθεί πολλά από μια κριτική και προσεκτική ανάγνωση αυτών που παράγουν τα ΜΜΕ.
Τα ΜΜΕ είναι απλά μέρος ενός ευρύτερου δογματικού συστήματος άλλα μέρη του είναι οι έγκυρες εφημερίδες, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι ακαδημαϊκές υποτροφίες και τα παρόμοια.
Γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τα έγκυρα ΜΜΕ, διότι οι κριτικοί αναλυτές της ιδεολογίας έχουν εστιάσει την προσοχή τους σ’ αυτά.
Το ευρύτερο σύστημα δεν έχει μελετηθεί τόσο πολύ, διότι είναι πολύ πιο δύσκολο να το ερευνήσεις συστηματικά.
Αλλά υπάρχουν ισχυροί λόγοι που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι εκφράζει τα ίδια συμφέροντα με τα ΜΜΕ, όπως θα ανέμενε κανείς.
Το δογματικό σύστημα το οποίο παράγει ότι ονομάζουμε προπαγάνδα, όταν συζητά για τους εχθρούς έχει δυο ξεχωριστούς στόχους.
Ο ένας στόχος είναι ότι ενίοτε ονομάζεται «πολιτική τάξη», το 20% περίπου του πληθυσμού, το οποίο είναι σχετικά μορφωμένο και λίγο-πολύ αρθρώνει κάποιο πολιτικό λόγο, παίζοντας κάποιο ρόλο στην λήψη αποφάσεων.
Η εκ μέρους τους αποδοχή του δόγματος είναι βασικό γεγονός διότι είναι σε θέση να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν παράγοντας την πολιτική.
Ύστερα υπάρχει και το άλλο 80% περίπου του πληθυσμού. Αυτοί είναι κατά τον «Λίπμαν» οι θεατές της δράσης, τους οποίους αναφέρει σαν «συγχυσμένο κοπάδι».
Αυτοί υποτίθεται ότι πρέπει να υπακούν στις εντολές και να μην φράζουν τον δρόμο των σημαντικών ανθρώπων. Είναι ο στόχος των ΜΜΕ: των λαϊκών εφημερίδων, κωμικών σήριαλ, των τηλεπαιχνιδιών κλπ.
Αυτοί οι τομείς του δογματικού συστήματος χρησιμεύουν στον αποπροσανατολισμό των μαζών και ενισχύουν τις βασικές κοινωνικές αξίες: την απάθεια, την υποταγή στην εξουσία, την υπέρτατη αρετή της απληστίας και του προσωπικού κέρδους, την έλλειψη μέριμνας για τους άλλους, το φόβο για πραγματικούς ή φανταστικούς εχθρούς κλπ.
Ο στόχος είναι να παραμείνει συγχυσμένο, το συγχυσμένο κοπάδι, αυτό δεν χρειάζεται να προβληματίζετε με το τι συμβαίνει στο κόσμο. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ανεπιθύμητο, διότι αν δει μεγάλο μέρος της πραγματικότητας αυτής, μπορεί να θελήσει να την αλλάξει.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα ΜΜΕ δεν μπορούν να επηρεαστούν από τον γενικό πληθυσμό. Οι κυρίαρχοι θεσμοί -πολιτικοί, οικονομικοί ή δογματικοί- δεν είναι απρόσβλητοι από τις λαϊκές πιέσεις.
Τα ανεξάρτητα (εναλλακτικά) ΜΜΕ μπορούν να παίξουν επίσης ένα σημαντικό ρόλο. Αν και έχουν πάντα εξ ορισμού έλλειψη πόρων, κερδίζουν σε σπουδαιότητα με τον ίδιο τρόπο που το πετυχαίνουν οι λαϊκές οργανώσεις, συσπειρώνοντας, δηλαδή, ανθρώπους με περιορισμένους πόρους, οι οποίοι μπορούν να πολλαπλασιάσουν την αποτελεσματικότητα και αντίληψή τους, μέσω της αμοιβαίας αλληλεπίδρασης τους – ακριβώς, η δημοκρατική απειλή την οποία τόσο πολύ φοβούνται οι κυρίαρχες ελίτ.
Μετάφραση: Νότης Πάτσαλος
Σχετικά άρθρα από εξωτερικούς συνδέσμους:
