Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό προηγούμενο όπου οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις σε μια χώρα που συνδέονται με τις κοινοβουλευτικές εκλογές σε αυτήν, να συγκέντρωναν τόσο επίμονα και σε τέτοια έκταση το παγκόσμιο ενδιαφέρον όπως σήμερα στην Ελλάδα.
Το ενδιαφέρον για την Προεδρική εκλογή στις Η.Π.Α, στην Γαλλία, το ενδιαφέρον για τις γερμανικές και βρετανικές εκλογές, το ενδιαφέρον για την εκλογή Προέδρου στη Ρωσία, όλα ωχριούν μπροστά στο ενδιαφέρον για το αν στις εκλογές στην Ελλάδα στις 25 Γενάρη κερδίσει το μέτωπο της αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι όμως μόνο που η χώρα για πέμπτη συνεχή χρονιά της κρίσης γίνεται το κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος!
Είναι η χωρίς ιστορικό προηγούμενο κινητοποίηση παγκόσμιας κλίμακας κάθε θεσμού, κάθε μηχανισμού και κάθε μέσου καθημερινά και αδιάλειπτα σε μια επιχείρηση ολοκληρωτικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής τρομοκρατίας του λαού για να εκβιαστούν, ελεγχθούν και να μανιπουλαριστούν οι εξελίξεις στα νεοαποικιοκρατικά πλαίσια της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας.
Ινστιτούτα στρατηγικών και οικονομικών μελετών, καθηγητάδες και πανεπιστήμια, πλειάδα σοφών και «σοφών», πολιτικοί, πιστωτικά και χρηματιστηριακά ιδρύματα, έντυπα παγκοσμίου «κύρους», κανάλια και ειδησεογραφικά πρακτορεία, αρπαχτικά και σαρκοβόρα κάθε είδους συγκροτούν μια τερατώδη σε έκταση βιομηχανία μαζικής παραγωγής και εμπορίας φόβου, για να αποτραπεί η ήττα και η καταδίκη των πολιτικών συμμοριών της ιθύνουσας τάξης που περιθωριοποίησε τη χώρα στη θέση του ευρωπαϊκού και διεθνούς ζήτουλα! Θέση που σαφώς εξυπηρετεί την εγχώρια ολιγαρχία στην διαιώνιση της εξουσίας της, αλλά καθιστά και την χώρα εύκολα διαχειρίσιμη από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις ανταγωνιστικές τους ισορροπίες.
Όμως είναι χωρίς ιστορικό προηγούμενο και το βροντερό όχι του λαού στην τερατώδη βιομηχανία παραγωγής και εμπορίας φόβου.
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Αναμφίβολα η χώρα συνδέεται και εξ αντικειμένου με όλες τις εξελίξεις και τις διεθνείς σχέσεις που οικοδομήθηκαν μεταπολεμικά στον ευρωπαϊκό χώρο, ο οποίος στο σύνολο του σήμερα, βρίσκεται σε μια έντονα ρευστή μεταβατική φάση με βασικό και κύριο χαρακτηριστικό, τους ανταγωνισμούς για ευρωπαϊκή ηγεμονία.
Η Ελλάδα γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά συνδετικός κρίκος τριών κόσμων, παρά την όποια περιθωριοποίηση της ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, έχει καθοριστικό ρόλο και θέση σε όλες τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Ουσιαστικά καμιά είδους ολοκλήρωση πανευρωπαϊκού χαρακτήρα δεν είναι δυνατή χωρίς την Ελλάδα.
Από αυτό ακριβώς απορρέει και το έντονο παγκόσμιο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις αλλά και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων για τον πολιτικό έλεγχο των εξελίξεων και τον έλεγχο του γεωπολιτικού της χώρου.
Η Ελλάδα της πιο βαθιάς και διαλυτικής κρίσης στην ιστορία της, χρησιμοποιήθηκε με το ξέσπασμα της κρίσης με τη κυβέρνηση Παπανδρέου, ξεδιάντροπα από τις ΗΠΑ ως πιόνι για την οικονομικοπολιτική αποσταθεροποίηση του Ευρωπαϊκού νότου και της ευρύτερης προνομιακής περιοχής για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα για δύο λόγους.
1. Να ψαλιδιστούν οι γερμανικές φιλοδοξίες για ευρωπαϊκή ηγεμονία και οι επιδιώξεις του γερμανικού ιμπεριαλισμού να αναδειχθεί εκ νέου σε παγκόσμια δύναμη.
2. Να συντριβούν και να ματαιωθούν οι έντονες και θετικές αναζητήσεις στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μαζί και οι δυνάμεις που τις εκπροσωπούν, για μια άλλη δημοκρατική, ριζοσπαστική, προοδευτική κατεύθυνση στις διεργασίες των ευρωπαϊκών ολοκληρώσεων, έξω από την νεοαποικιοκρατική νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα.
Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ
Ο Γερμανικός ευρωμινώταυρος αν και είναι ακόμη αλλά και εμφανίζεται ισχυρός, έχει χάσει σε όλα τα μέτωπα από τους ανταγωνιστές του με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Αμύνεται ως μια καρικατούρα ενός 4ου Μερκελικού ΡΑΙΧ μιας ομάδας κεντροευρωπαϊκών συμφερόντων και χωρών, απόλυτα εχθρικών σε κάθε ιδέα ισότιμης, δημοκρατικής ευρωπαϊκής ενοποίησης. Σε αυτό το ΡΑΙΧ επιχειρούν να υποτάξουν με νεοαποικιοκρατικούς όρους και όπλο το μεταλλαγμένο Μάρκο-«Ευρώ» τον Ευρωπαϊκό νότο και την Ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Σε αυτό το Μερκελικό 4ο ΡΑΙΧ η Σαμαρική ακροδεξιά και οι σύμμαχοι της κεντροδεξιοί, κεντρώοι και κεντροαριστεροί νεοφιλελεύθεροι αιχμαλώτισαν την Ελλάδα ενεχυριάζοντας ακόμη και την εθνική της ταυτότητα, αφού πρώτα προκάλεσαν την κεφαλαιακή της ερήμωση, την παραγωγική της απογύμνωση, την εξαθλίωση της κοινωνίας της εργασίας, την αχρήστευση και ηθικοπολιτική απαξίωση όλων των κοινωνικοπολιτικών δομών του αστικοδημοκρατικού αντιπροσωπευτικού συστήματος. Για αυτό και το Μερκελικό επιτελείο των Βρυξελλών-Βερολίνου έχει αναλάβει εργολαβικά την εκλογική στρατηγική και τακτική του μετώπου της Τρόικας «εσωτερικού» που περικλείνεται στις ατάκες-κραυγές «που θα βρείτε τα λεφτά» και «πάση θυσία ευρώ».
Δεν είναι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ που ανοίγει αδιέξοδα συγκρουσιακά μέτωπα με τους ευρωπαίους «εταίρους». Το 4ο Μερκελικό ΡΑΙΧ από τις Βρυξέλες και το Βερολίνο έχει κηρύξει τον πόλεμο στον λαό και την χώρα σε όλα τα μέτωπα, για τον χαρακτήρα της ευρωζώνης, της ευρωπαϊκής ένωσης, τον ρόλο και τον χαρακτήρα του ευρώ. Οι συγκρούσεις έχουν από χρόνια ξεκινήσει και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα τους είναι γνωστά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως μέτωπο της αριστεράς δημιούργημα της ιστορικής συγκυρίας, των αναγκών της κοινωνίας του μόχθου και των σημερινών δυνατοτήτων αυτής της κοινωνίας, προκάλεσε μια τεράστια πολιτική μετατόπιση κοινωνικών μαζών που τον αναδείχνουν σε πλειοψηφικό κοινοβουλευτικό ρεύμα, για μια προοδευτική, δημοκρατική διέξοδο από τη βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση του νεοελληνικού ευρωοικοδομήματος.
Αυτό αποτελεί αναγκαία αλλά και ευνοϊκή συνθήκη για τον μετασχηματισμό του κοινωνικοπολιτικού μετώπου της αριστεράς και σε κινηματική πλειοψηφία, με ξεκάθαρη κοινωνική ηγεμονία και πλατφόρμα εξουσίας ικανής να αναδειχθεί νικηφόρα σε όλα τα μέτωπα μια ριζοσπαστικής προοδευτικής, δημοκρατικής διεξόδου.
Για αυτό δίνουμε θετική ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς υποσημειώσεις.
Η διαμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό υποκείμενο γενικότερων κοινωνικών μετασχηματισμών δεν είναι μόνο ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μόνο υπόθεση μιας εκλογικής νίκης. Είναι ζήτημα ευθύνης όλων των συλλογικοτήτων της αριστεράς που νιώθουν ευθύνη απέναντι στην ιδεολογία τους και σε αυτό που εκπροσωπούν.
Φτάνει πια το ασφαλές καβούκι διαχείρισης της ήττας του λαϊκού κινήματος. Τα βλέμματα και οι καρδιές των Ευρωπαϊκών λαών είναι συντονισμένα με την αριστερή ελπίδα στην Αθήνα με πρώτο σταθμό της 25 Γενάρη.
21.1.2015 ΕΑΜ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
