Ο συντάκτης τονίζει πως παρότι κατά βάση τα δημοσιεύματα δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την επιστημονική κατάρτιση του υπουργού, καταλήγουν να τον χαρακτηρίζουν ανίκανο και ανυπόφορο σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις. O αναγνώστης αυτών των δημοσιευμάτων τελικά αποκομίζει την αίσθηση πως πρόκειται για έναν επιφανειακό νάρκισσο σε ρόλο «ροκ σταρ».
Ο συντάκτης επίσης εκτιμά πως, για τις Βρυξέλλες, το έγκλημα που διέπραξε
ο Βαρουφάκης, ήταν πως τόλμησε να ξεφύγει από τον δρόμο που είχε χαράξει ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών, όπως είχε αποκαλύψει ευρωπαϊκή πηγή στις 12 Μαΐου στη Le Monde. Για τον λόγο αυτό χτίστηκε μεθοδικά μια συγκεκριμένη εικόνα για το Βαρουφάκη από το Eurogroup και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έφτασε στο αποκορύφωμά της στη συνάντησης στη Ρίγα στις 25 Απριλίου. Προς ενίσχυση της άποψης αυτής, ο συντάκτης παρατηρεί πως οι διαπραγματεύσεις παρά την απομάκρυνση του Βαρουφάκη δεν έχουν προχωρήσει καθόλου.
Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι η απόρριψη του Ελληνα υπουργού ερμηνεύεται στην ουσία ως πολιτική απόρριψη της ίδιας της νέας ελληνικής κυβέρνησης.
Το «πρόβλημα του Βαρουφάκη» συνίσταται στο ότι ο υπουργός Οικονομικών, προερχόμενος από ένα ιδεολογικό ρεύμα διαφορετικό από αυτό που επικρατεί στην Ευρώπη, έφερε τους συναδέλφους του αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο Βαρουφάκης στάθηκε υπερασπιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης και τάχθηκε κατά της πολιτικής της λιτότητας, την οποία κατέκρινε από τα πρώτα χρόνια της κρίσης.
Επιπροσθέτως, το επόμενο «αδίκημα» που φαίνεται να τον βαραίνει, είναι πως παρέμεινε σταθερός στις απόψεις του. Το άρθρο υπογραμμίζει πως τελικά διάφορες μελέτες δικαίωσαν τις απόψεις του Βαρουφάκη, αλλά η Ευρώπη εξακολουθεί να εθελοτυφλεί και αρνείται να δει την απειλή της ανόδου των εξτρεμιστών, όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Θεωρούν δηλαδή ότι και η Χ.Α. αποτελεί ένα επιχείρημα εκβιασμού ώστε η Ε.Ε. να προβεί σε παραχωρήσεις.
Ο Romaric Godin σημειώνει επίσης πως ο Βαρουφάκης ανήκει στις πιο μετριοπαθείς συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ουδέποτε υποστήριξε την έξοδο από το ευρώ. Σε περίπτωση που ο πρωθυπουργός είχε διορίσει στη θέση του ΥΠΟΙΚ κάποιον άλλο, όπως τον Λαπαβίτσα, ο πανικός των Ευρωπαίων θα ήταν σαφώς μεγαλύτερος. Παρ’ όλα αυτά, ο Τσίπρας απομάκρυνε τον Βαρουφάκη από το επίκεντρο των διαπραγματεύσεων για να στερήσει τους Ευρωπαίους από το επιχείρημα ότι συνιστά πρόβλημα γι’ αυτές.
Στοχοποιώντας τον Βαρουφάκη οι Βρυξέλλες αποκαλύπτουν τον πραγματικό στόχο τους που δεν είναι η επίτευξη μιας λογικής συμφωνίας, αλλά ο συνετισμός μιας κυβέρνησης που δεν της ταιριάζει, καταλήγει το άρθρο.
