Λύση από τον ΣΥΡΙΖΑ για τον λαό

 ΑΥΓΗ 19.05.2015
Aπό την αρχή της διαπραγμάτευσης η κυρίαρχη ομάδα μεταξύ των δανειστών είχε διακηρυγμένο στόχο να υποχρεώσει την αιρετική ελληνική κυβέρνηση να συνθηκολογήσει, ή να πέσει, ή να διασπαστεί, προκειμένου να διατηρηθεί η μονοκαλλιέργεια της λιτότητας στην Ευρώπη. Πρόκειται για το σχέδιο “αριστερή παρένθεση” σε διάφορες εκδοχές, αναλόγως των συνθηκών. Το σχέδιο έχουν αποκαλύψει απερίφραστα ο Β. Σόιμπλε (“Ο Τσίπρας θα εξαναγκαστεί να αντιμετωπίσει τους ψηφοφόρους του”) και ο Γ. Ντάισελμπλουμ (“Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υποστεί πολιτικό κόστος”).
Τώρα που βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, η Αθήνα ζητάει μια στοιχειωδώς λογική συμφωνία που θα ανοίγει προοπτική για τη χώρα και αυτό που της ζητείται από τους πιο συντηρητικούς κύκλους είναι η κατά γραμμα συνέχιση της πολιτικής που διέλυσε τη χώρα. Η κάθε πλευρά έχει τα όπλα της και τα αξιοποιεί προκειμένου να υπάρξει κατάληξη.
Μια πολιτική συνέχεια των κυβερνήσεων του Μνημονίου δεν μπορεί να γίνει δεκτή από την Αθήνα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει σύγκρουση, και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αρχίσει να διατάσσει τις δυνάμεις και να αναθεωρεί τα σχέδια και τις παραδοχές του καταλλήλως. Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί σύγκρουση, εκτός αν υποχρεωθεί προκειμένου να προστατεύσει το εθνικό συμφέρον.
Θα πρέπει να καταλάβουν οι δανειστές και οι εν διαθεσιμότητι εδώ εκπρόσωποί τους ότι η όποια συμφωνία θα περάσει αυτοδύναμα από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Όποιος θέλει συνεννόηση με την Ελλάδα θα πρέπει να συνεννοηθεί με την υπάρχουσα κυβέρνηση, η οποία δεν έχει την παραμικρή διάθεση να τεθεί υπό την ομηρεία των εδώ εκπροσώπων των δανειστών.
Η επίτευξη συμφωνίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχει και μια παρεμπίπτουσα θετική συνέπεια: Η οριστική ματαίωση των σεναρίων της “παρένθεσης” θα βυθίσει σε κρίση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, αλλά και το αμφιταλαντευόμενο Ποτάμι. Κόμματα και ηγετικές ομάδες του παλαιού συστήματος δεν θα είναι πλέον χρήσιμα ούτε στους δανειστές ούτε στα συμφέροντα της παλαιάς Ελλάδας της διαπλοκής τα οποία εκπροσωπούν.
Μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει με μεγαλύτερη άνεση τις φιλολαϊκές πτυχές του προγράμματός της και να επιτύχει την τομή με το χθες που έχει ανάγκη η χώρα.