Του Γιώργου ΚΥΡΙΤΣΗ
Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση αναζητά τρόπους, μέσω των λεγόμενων ισοδυνάμων, ώστε να αποφύγει την επιβολή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση ή εναλλακτικά στο μοσχαρίσιο κρέας. Μαθαίνουμε ότι επεξεργάζεται σειρά ισοδυνάμων, έντεκα διαφορετικές επιβαρύνσεις, από τις οποίες η προσδοκία είναι να προκύψουν τα 300 εκατ. που αναζητούνται. Αν εξαιρέσουμε κάποια επιβάρυνση του τζόγου, που λογικά θα πρέπει να περιλαμβάνεται, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς έντεκα ανώδυνους τρόπους για να μαζευτούν αυτά τα λεφτά λίγο από ‘δώ, λίγο από ‘κεί. Και αν μαζευτούν αυτή τη φορά, και σε αυτήν την περίσταση, δεν θα μαζευτούν την επόμενη.
Τι θα έπρεπε να γίνει; Παράδειγμα: Γνωρίζουμε ότι το ΣΔΟΕ έχει καταλογίσει πρόστιμα ύψους 600 εκατ. ευρώ στις αντιπροσωπείες της BMW, της Mercedes και της Opel στην Ελλάδα για εκτεταμένη φοροδιαφυγή την περίοδο 2011-2014. Οι αντιπροσωπείες εισήγαγαν με υποτιμολόγηση πολυτελή αυτοκίνητα από τη Γερμανία στην Ελλάδα, με τιμές ακόμη και στο 1/10 των πραγματικών, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν τον αντίστοιχο ΦΠΑ και τον φόρο πολυτελείας.
Το πρόστιμο είναι 600 εκατ. Κοντολογίς περισσεύουν και 200 εκατ. που για χάρη τους θα περιοριστεί το επίδομα θέρμανσης. Προφανώς δεν είναι ευκόλως εναλλάξιμες οι πηγές από τις οποίες θα προέλθουν αυτά τα χρήματα και είναι σίγουρο ότι οι εταιρείες αυτές θα έχουν καλούς λογιστές και δικηγόρους, αν μη τι άλλο.
Ωστόσο δεν βρισκόμαστε σε συνήθη φάση και η σχεδόν επιθεωρησιακή κατάσταση της προσθαφαίρεσης ισοδυνάμων μάς το υπενθυμίζει συνεχώς. Χρειάζονται λοιπόν πολιτικές κινήσεις, δηλαδή το θέμα να μην παιχθεί μεταξύ εφόρου και αντιπροσώπου, αλλά μεταξύ ελληνικού κράτους και μητρικής εταιρείας.
Με το σκάνδαλο της Volkswagen ζεστό ακόμη, δεν θα βρεθούν πολλοί να καταλογίσουν στην κυβέρνηση κάποιου είδους εχθρότητα απέναντι στην επιχειρηματικότητα εάν απαιτήσει την άμεση είσπραξη του προστίμου.
Πηγή:Avgi.gr
